معنی غنچه بستن در لغت نامه دهخدا

کنایه از غنچه آفریدن. (آنندراج). آفریدن و ایجاد غنچه:، جان فدای دهنت باد که در باغ وجود، چمن آرای جهان خوشتر ازین غنچه نبست.، حافظ (از آنندراج).، به تکلیف بهاران شاخسارم غنچه می بندد، اگر در دست من میبود اول بار میبستم.، صائب تبریزی (از بهار عجم)

معنی غنچه بستن در فرهنگ لغت هوشیار

تولید غنچه شدن در گل و درخت، غنچه آفریدن

معنی غنچه بستن - جستجوی لغت در جدول جو

غنچه بستن

لغت نامه دهخدا

غنچه بستن

فرهنگ لغت هوشیار

بنیچه بستن

(نُ)

تعیین کردن جمع و بدهی هر صنف و ملکی را. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

غنچه نشستن

(دَ گُ تَ)

غنچه خسپیدن. نشستن در حال فراهم کردن دست و پای خود، و این هنگام تأمل و تفکر باشد:
فصل گل میگذرد بی قدح و جام مباش
غنچه منشین گره خاطر ایام مباش.
صائب (از بهار عجم) (آنندراج).
رجوع به غنچه خسپیدن شود

لغت نامه دهخدا

غنچه گشتن

(دَ گُ دَ)

کنایه از جمع شدن و گرد آمدن و فراهم آمدن، و با لفظدهان (یا دهن) و کف نیز استعمال میشود:
نقد ما چون زر گل در طبق افلاک است
کف ما غنچه نگردد چوشود صاحب مال.
شفیع اثر (از بهار عجم ذیل غنچه بودن).
، کنایه از خویش را فراهم آوردن. خود را جمع کردن، متأمل شدن. (بهار عجم) (آنندراج). تأمل و تفکر. و رجوع به غنچه شدن شود

لغت نامه دهخدا

بنه بستن

(نَ)

کنایه از کوچ کردن و سفر کردن. (برهان) (انجمن آرا) (رشیدی) (ناظم الاطباء). سفر کردن. (غیاث) (آنندراج) (فرهنگ فارسی معین) :
بنه بست زین کوی هفتاد راه
به هفتم فلک برزده بارگاه.
نظامی

لغت نامه دهخدا